,,Bent u hier bekend?", riep hij met een zachte G. ,,Mag ik u iets vragen?"
Hij had zo'n gratis kaart van Leeuwarden bij zich, die je in winkels krijgt.
,,Ik ben op zoek naar de Schans."
,,De Schrans", verbeterde ik. Zelf heb ik dat ook, dat een R na een G me nooit goed uit de mond komt, tenzij ik er bewust mijn best voor doe. Als ik schrapen zeg klinkt dat bijna als schapen. Dat hoor je bij veel mensen trouwens.
Ik wees de Schrans aan, die op dat kruispunt begint. ,,Dit eerste stuk heet de Verlengde Schrans, verderop is het gewoon Schrans", zei ik.
,,Niet de Schans?", zei de man weifelend.
,,Dit is de Schrans, S-C-H-R-A-N-S", spelde ik.
,,Volgens mij moet ik op de Schans zijn", zei hij.
,,Waar moet u dan zijn?", vroeg ik.
,,Bij het Hajé-restaurant", zei hij.
,,Die zijn toch meestal aan rondwegen?", vroeg ik. ,,Aan de Schrans is er niet een."
,,Dat is me wel zo verteld", zei de fietser. Hij ritste zijn rugzak open, haalde er een iPad uit, tikte hem aan en las voor: Hajérestaurant, Schans 65.
,,Oh!", liet hij daar verschrikt op volgen. ,,Dat is in Heerenveen!"
