,,Daar heb ik er thuis wel vijf van liggen'', zei de man met het rode poloshirt, die ik min of meer per ongeluk op bovenstaande foto had gezet. Dit is de veerpont van Galveston Island naar Bolivar Island, twee schiereilanden voor de kust van Texas.
Hij bedoelde mijn camera. Daar had hij er dus wel vijf van, maar ik moest niet denken dat hij veel aan fotograferen toekwam, no sir, daar had hij helemaal geen tijd voor.
De man was weliswaar pensionaris, maar een paar dagen per week was hij ambulancechauffeur op afroep. Vandaag was hij naar een tehuis geweest, waar de vaste chauffeur niet op was komen dagen. Hij was nu onderweg met een nierpatient uit Galveston TX naar Beaumont TX en je zag aan alles dat hij zin had in een praatje.
,,Bent u Texaan?'', vroeg ik.
,,Ik kom uit Colorado'', zei hij. ,,We zijn naar Texas verhuisd want mijn vrouw kon niet tegen het klimaat. Zij komt uit Texas, ik vind er hier weinig aan.''
Hij trok zijn portemonnee en toonde een sheriffster in een leren houdertje, net zoals je altijd in films ziet. Colorado State Patrol stond erop.
,,U had vast niet verwacht dat ik dit kon laten zien'', zei hij trots.
,,U bent toch met pensioen?'', vroeg ik. ,,Hoeft u zo'n ster dan niet in te leveren?'' Dat zie je ook altijd in films, dat mensen bij het minste of geringste hun badge en hun gun moeten afgeven.
Hij wees op het woordje retired, met kleine lettertjes onderin de ster gestanst. Zijn pensioen was begonnen toen hij 52 was, hij was nu 76, maar had het ding nog steeds op zak.
,,Ik weet nooit wat wat is in Amerika'', bekende ik. ,,Wat doet de State Patrol?''
Dat bleek de verkeerspolitie te zijn, of zoals hij het noemde: ,,to provide a safe and secure environment on Colorado's highways''.
,,Het tweedst-ernstigste ongeluk van Colorado, dat heb ik gezien'', ging hij door. Als ik het goed heb onthouden was het in 1970, met een varsity-footballteam, waarbij wel negen doden waren gevallen. Hij had passerende pickups aangehouden om de zwaargewonde sporters naar de verafgelegen ziekenhuizen te brengen. Iets minder zwaargewonde sporters moesten mee om te voorkomen dat de anderen uit de laadbak zouden vallen. Het was improviseren geweest.
,,Jongeman, zoiets vergeet je van je leven niet weer'', zei hij en het klonk of hij daar even trots op was als op zijn patrolmanbadge.
(De onderste foto is van Joop)
