De postbode moest ervoor aanbellen: een pakje uit de VS. Het is een gul met plakband omwikkeld pakketje van Maureen Long uit Lake Oswego in Oregon, die deze zomer met haar tachtigste verjaardag nog in Nederland was.
Maureen stuurt wel vaker iets op, maar dan in enveloppen. Ze correspondeert bij voorkeur in plakboekvorm: een handgeschreven brief met daaraan van alles toegevoegd, uitgeknipte artikelen met opmerkingen en uitroeptekens in de kantlijn geschreven, losse briefjes met korte notities, invallen op een stuk placemat, programmaboekjes van een kerkdienst. Steevast neemt ze aan dat ik iedereen ken die zij zelf kent.
Het eerste briefje zat al op de pastelkleurige verpakking geplakt: ,,Yes, I have other wrapping paper, but I like this non-red&green!!!'', Met andere woorden: geen kerstpapier voor Maureen.
Erin zit een bonbondoos, niet met bonbons, maar met een kerstbadeend, een kerstversiering en natuurlijk, heel veel briefjes.
,,This little duck can sit somewhere near your gloriously LONG bathtub or maybe in your kitchen or near your computer'' suggereert ze. ,,To remind you of the 19.594 steps I took with you on my 80th birthday.'' (Ze had op die dag een stappenteller bij zich, al zei ze me toen dat ze 19.753 stappen had gezet). Dat soort details, daar ga ik nu een bonbondoos vol van lezen.
