In pension De Postoari heten alle kamers naar dominees, want het is een voormalige pastorie. De namen staan op schoolbordjes naast de kamerdeur.
Ik slaap elke nacht in de kamer Dominee Scheepstra. Twee Amerkaanse barkrukken en nog zo wat voorwerpen maken duidelijk, dat we hier met de jaren vijftig te maken hebben.
Collega Adwin is ondergebracht in Dominee Wiersma, die hier in de jaren zeventig geweest is.
Op de kamers staan foto's van de dominees en hun gezinnen. Dit is dus dominee Wiersma en zijn familie. Op de achtergrond het kerkje van Hoorn, dat hier vlakbij is. Daar ligt oudcollega Sikke Doele begraven, die deels op Terschelling is opgegroeid. Vlak voor zijn dood in 2002 schreef hij een gedicht over zijn graf in Hoorn, met daarin de tekst
Hoe sil it lizze tusken de
hekken, roazen en mieren
in drok folkje ûnder de grûn
ik mei der by lizze mar se
prate net sa'n protte mei my
want ik bin net ien fan harren
mar ik haw der op skoalle sitten
dat skeelt
Met zoveel historie om je heen zou je verwachten dat een mens geen oog meer dicht doet, maar het slaapt hier voortreffelijk.
