,,Ik heb stiekem met je gedanst'', galmde er net door mijn tuin. Een versterkte zanger was het, van een coverband die op het Oldehoofsterkerkhof een meezingconcert hield. Ik zette de aardappels in de oven en nam er een kijkje.
Op het plein deelden medewerkers kranten uit met teksten erin. Het opent met 'Cecilia' van Simon & Garfunkel en sluit met 'Thank you for the music' van Abba. Ertussenin staan arbeidsvitaminen als 'I want you to want me' van Cheap Trick, 'Heb je even voor mij' van Frans Bauer, 'Take me home countryroads' van John Denver en zelfs twee Franse liederen, 'Pour un flirt' en 'Les lacs de Connemara'.
Op een inlegvel stonden, speciaal voor Leeuwarden, Ut woanskip en In Nije Dei
De band was Belgisch, de opzet van de meezingavond ook, dat verklaart de Franse liedjes. De zanger deed zijn best om de boel aan de rol te krijgen, maar dat ging stroef. Het hardst werd er gezongen door een groep mensen vooraan, wat raadsleden en organisatoren en zo, die allemaal een blauw T-shirt droegen met 'Leeuwarden Zingt' erop.
Hoe dan ook, ze zongen geen van de liedjes die in het krantje staan. Ik heb er vanuit mijn tuin althans niet een gehoord. De Belgische band zag meer heil in werk als 'Een beetje verliefd', 'Het kleine cafe aan de Haven' en 'Malle Babbe'.
Maar dat had ik dus helemaal verkeerd. Collega Ines, die ook meezong en later op dezelfde verjaardag opdook waar ik ook was, vertelde dat ik alleen maar het voorprogramma had gezien. De eigenlijke meezingerij werd juist gedaan door die mensen in blauwe T-shirts: die hadden zich ervoor opgegeven en deden alle liedjes uit de krant, in volgorde.
Toen was het ook aanzienlijk drukker. Je kon op het verjaarsfeerst in de Elisabethstraat het massale gejodel uit "Mexico' van de Zangeres Zonder Naam horen. Mexico, Mexihihihico.
