Ziek

Mijn vader vatte het wel aardig samen: ,,Het begon met een bloedneus en eindigde met een nierbekkenonsteking''. Inderdaad: mijn reizerij lijkt ingeklemd tussen kwaaltjes, waarbij ik overigens de voorkeur geef aan bloedneuzen. In Bs. As. was ik al wat ziek, maar zoals altijd dacht ik het gaat wel weer over, beetje rustig aan en af en toe een jus d'orange, en misschien straks in Nederland even bij de dokter langs.

Nou ja, de terugvlucht was een hel, want ik werd maar zieker en zieker, om mij heen snurkten Bolivianen die groepsgewijs naar Madrid reisden om daar werk te zoeken, voor me zat een hele dikke die al dadelijk zijn stoel in de meest luie stand had gezet, zodat ik nog meer ingeklemd zat dan normaal. Het was heel akelig en in Parijs kon ik alleen nog maar rillen en klappertanden. Het idee dat je er bijna bent houdt je gaande, en thuis kon ik mooi in een heet bad en naar bed.

Na twee dagen thuis was het nog slechter geworden. De dokter stuurde me dadelijk door naar het ziekenhuis. Als je aan mijn vel trok, bijvoorbeeld in mijn hals, bleef het gewoon zo staan, ik had koorts en overal zat bloed in waar het niet hoorde. Het was een nierbekkenontsteking, pyelonefritis, zeiden ze en ik moest aan het infuus en veel drinken anders wordt het chronisch.

Ik hou niet van praatjes over ziektes, al is dat in een ziekenhuis een favoriet onderwerp (,,se hewwe alles bij mij futhaald'', of ,,en toen werd ik ineens zo benauwd, ik denk dit komt niet goed'' of ,,ik mag niks hewwe want ik mut morgen onder ut mes''), dus ik hou het hier bij. Het gaat al beter, dank u. En de mensen die me schrijven dat ik er alles aan doe om niet op 1 april te hoeven beginnen zouden beter moeten weten. Evengoed bedankt voor de kaarten.