beëd
beëdigen houden ze sinds drie jaar in Leeuwarden. Op het Zaaiplein, zoals ze in hun persbericht zeggen.Daar verzamelden zich vrijdagmiddag zo'n vijfhonderd militairen, en allerlei publiek keek toe. Stuk voor stuk zeiden ze, met een hand op het regimentsvaandel: ,,Ik zweer trouw aan de koning, gehoorzaamheid aan de wetten en onderwerping aan de krijgstucht. Zo waarlijk helpe mij god almachtig". Of als ze wat meer zelfvertrouwen hadden: ,,Ik beloof... (enz.)"
Ik zat aan de linkerkant, om me heen stonden scholieren van Ynsicht, jongens met grote blauwe sporttassen. De militairen moesten op dat moment nog komen en de ceremonie was nog niet begonnen. Er liepen enkel wat militaire bewakers om het terrein heen en de tribune zat vol, in afwachting.
De jongens probeerden een van hen, Wietze, op te jutten om midden op het plein te gaan hakken. Hij zou er tien euro voor krijgen.
,,Kan ik dat wel doen meneer?", vroeg Wietze mij.
,,Je staat er zeker niet lang", zei ik.
,,Het hoeft maar een minuut, dan krijg ik tien euro", zei Wietze. ,,Dat is een uurloon van zestig euro."
Hoewel het bod steeg tot vijftien euro, zag hij ervan af.
Een van de anderen, petje achterstevoren op het hoofd, was brutaler. ,,Al Qaida!", riep hij luid, richting de volle tribune.
Een soldaat, met een rood kruis op zijn rugzak, beende naar hem toe.
,,Een beetje respect tonen!'', zei hij bars.
De jongen mompelde iets.
,,Voor welke lui? Voor welke lui?", herhaalde de soldaat. ,,Als wij aangevallen worden die voor jou dood gaan! Die lui! Een beetje respect!"
