Terwijl ik een LC-column voor morgen zat te schrijven, was er ineens kabaal op het aanrecht. Daar staat een uitgedroogd stokbrood met het papier er nog omheen.
Geen twijfel mogelijk: dit moest de muis zijn, die eind mei al in mijn keuken rondspookte, toen de verbouwing in volle gang was. Af en toe vond ik van die kleine muizenkeuteltjes tussen de gaspitten.
Ik had daar al eens een column voor de krant over geschreven, deze:
Muizen
Er is een muis in de keuken. Of misschien zijn het er meer. Bij het gasstel hebben ze hagelslagjes neergepoept.
Verschillende mensen rieden me aan een kat te nemen. Maar daarmee maak je van een muizenis een groter probleem. Met zo’n kat zit je nog jarenlang. Daarom kondigde ik in de kantine aan, dat ik op zoek zou naar een muizenval.
,,Toch wel een diervriendelijke?”, vroeg collega G.
,,Ik dacht meer aan zo’n ding waarmee de muis op slag dood is”, zei ik.
,,Daar heb ik zo’n hekel aan”, vertelde G. ,,Ik kom van de boerderij en wij hadden ook altijd muizen. Heel veel, ze vraten alles op en de katten konden het niet aan. Mijn moeder was er op het laatst zo flauw van, dat ze een plank met Bison Kit heeft ingesmeerd en in de schuur gelegd. De muizen bleven met hun pootjes in de lijm vastzitten, vaak leefden ze nog. En dan sloeg mijn moeder ze dood met een hamer. Ik zag dat als klein meisje en ik vond het verschrikkelijk.”
Het was een originele aanpak, maar dat uiteindelijke platslaan sprak me niet zo aan. Het geeft vast veel troep en ik heb niet eens een hamer.
,,Ik koop wel een val”, zei ik. De volgend dag vroeg G. of ik er al een had gekocht. Daar was ik nog niet aan toegekomen.
,,Dan neem ik morgen een diervriendelijke muizenval voor je mee”, besloot ze. Ze gaf me een kleine iglo van ijzerdraad op een plankje met de afbeelding van een muis.
,,Je moet er kaas in leggen”, instrueerde ze. ,,Niet te veel met de handen aankomen, dan komen de muizen niet meer.”
Inmiddels staat hij hier een week, de kaas is uitgedroogd. Volgens de experts blijven de muizen weg omdat ik er met mijn handen heb aangezeten. Mij lijkt dat stug. Mijn aanrecht, daar zit ik heel vaak met de handen aan en toch liggen er alweer nieuwe hagelslagjes.
Die muisvriendelijke val heeft nooit iets uitgehaald, maar de muis was inmiddels ook verdwenen. Tot er vorige week weer van die keuteltjes lagen. En vandeweek zag ik hem zelf voorbij schieten.
Het geritsel hield aan. Ik liep naar het mandje waar dat stokbrood rechtop in staat, gooide er een handdoek overheen en nam het de tuin mee in. Daar keek ik en ja hoor, in het mandje zat een grijze muis plat op de bodem. Ik deed de handdoek stevig om de mand heen en haalde mijn fototoestel.
Maar toen ik voor de foto de handdoek eraf haalde, nam de muis de benen, zoef, de struiken in.
Omdat ik hem al het goede gun in zijn verdere muizenleventje, heb ik het complete stokbrood in de tuin laten liggen. Na zo'n schrik heeft hij vast wel trek.
(De foto komt, noodgedwongen, van Warren Photographic)
Muis is terug voor meer
Misschien anderhalf uur nadat ik bovenstaande tekst had geschreven dook de muis weer op het aanrecht op. Ik neem tenminste aan dat het dezelfde is.
Mijn fototoestel ligt daar rechts, dus daar kon ik niet bij. Toen de muis de koekenpan verkende op kruimeltjes omelet, ben ik er muisstil heen gelopen met mijn mobieltje op filmen. Het dier had niks door.
Na dit filmen (om een of andere reden hield de telefoon ermee op) maakte ik een geluidje. De muis stoof weg en verstopte zich onder het tosti-ijzer. Dat tilde ik op, en daar schoot hij bij het kastje neer, langs de keukenkastjes en weg.
Moet ik nu het stokbrood weer binnen leggen? Of toch maar de diervriendelijke muizenval proberen?
