Een lossere editie, met hier en daar een fikse bui

Als je een Cinema Ascona-festival te Kubaard eens wat losser programmeert, loopt het ook. Dat bewezen we afgelopen zaterdagavond, op het zesde festival dat we daar in de boerderij hielden.

Het thema was Arty Farty, vanwege de mooie film River of Fundament die de helft van het bestuur onlangs in Eye in Amsterdam zag.

Niet alle kunstfilms die waren gepland zijn ook echt gedraaid, bovendien was er een kapotte beamer waardoor een hele zaal verviel, maar we zagen onder andere

Jodorowsky's Dune (Frank Pavich, 2013). Een documentaire waarin Alejandro Jodorowsky vertelt over zijn poging om Dune van Frank Herbert, een boek dat hij overigens niet had gelezen, te verfilmen. This film will be a prophet, aldus Jodorowsky. Die is er dus nooit gekomen, maar de documentaire ging erin als koek, ook bij de kritische bezoekers uit het verre Den Haag. Een van de avondfavorieten.

Her (Spike Jonze, 2013)  Romcom over een man en zijn computersysteem, waar hij verliefd op wordt.

My Friend Totoro (Hayao Miyazaki, 1988). Vaker vertoond, want bij Ascona houden ze van Ghiblifilms. Deze keer was hij opgenomen in het kinderprogramma van zaterdagmiddag. En de organisatoren verkneukelden zich erover, toen uit de zaal (van de schuur afgescheiden door een gordijn, zie foto) een paar keer 'wauw!' klonk.

The Lego Movie (Chris Miller, Phil Lord, 2014). Eigenlijk als afsluiting van het jeugdprogramma bedoeld, maar een terechte publieksfavoriet.

The World according to Garp (George Roy Hill, 1982). Als hommage aan Robin Williams, een van zijn beste films. En eentje die het nog steeds goed doet.

Snowpiercer (Bong Joon-ho, 2013). De mensheid is doodgevroren, op de inzittenden na van een absurd grote trein die rond de wereld raast. Werd vertoond op een beamer waarvan een hele wolk pixels was uitgevallen, wat de film niet ten goede kwam. Er was een inleiding van de kritische bezoekers uit het verre Den Haag, die toen ze dit in de bioscoop zagen na tien minuten waren vertrokken. Onterecht, want daardoor hebben ze de mooie rol van Tilda Swinton gemist. 

Sharknado 2, the second one (Anthony C. Ferrante, 2014). De tornado met haaien erin die in de vorige film Los Angeles teisterde, slaat nu toe in New York. Een bezoeker viel in een weldadige, diepe slaap.

Er was op de avond iets van zestig man, maar het weer was niet zo dat ze allemaal bleven kamperen.

Dit jaar hadden we ook een speciale Vannellus Vannelluszaal ingericht, vanwege een bijzonder gulle donatie van de Bûn Fryske Fûgelwachters van enkele 16-mm projectoren en een doek op statief, dat halverwege de avond omviel maar toch mooi is.

We hadden zelfs een speciale 16-mmfilm, ook een schenking, van Rob van Beuningen. Maar omdat de voorzitter van de Bûn Fryske Fûgelwachters er niet bij kon zijn is dat feestelijke onderdeel tot nader order vervallen.

(De vierkante foto's zijn van Jacob van Essen)