Vanmiddag was de 500 meter heren op tv. Ik zag er, scheefweg, een stuk van toen ik even bij pa was, die gedotterd is en nu moe in bed lag, op de afdeling cardiologie.
De man tegenover pa had zijn vrouw op visite, maar hij keek alleen maar naar het tv-scherm. ,,Ooh!" riep hij soms en schoot rechtop.
,,Dit hou je toch niet tegen", zei zijn vrouw, die het zelf ook spannend vond.
Een verpleegster reed een karretje met een hartslag- en bloeddrukmeter binnen. De man stroopte werktuigelijk zijn mouw op en bleef naar het scherm kijken. ,,Het zal wel wat hoger zijn", zei hij.
Toen ze de bloeddruk van pa aan het meten was, werd ook de laatste rit gereden, met een van die twee broers Mulder.
,,Ja! Ja! Ja!", riep de man tegenover pa steeds luider. De verpleegster keek verschrikt op. En de buurman trommelde van opwinding tegen de bedrand.
,,Komt dit allemaal wel goed?", vroeg ik haar. ,,Dit is de afdeling cardiologie, is dit niet veel te spannend?"
,,Dit is gezonde spanning", zei ze.
(De foto is wat gek, het is een samengesteld ding van een paar telefoonfotootjes. Met pa gaat alles goed.)
