De Ierse pub hier om de hoek is dicht. Dat wil zeggen, vanavond was de laatste avond, hij verhuist na 11 jaar naar verderop in de stad. Op de foto hierboven houdt eigenares Baukje een afscheidsspeech, na het luiden van de bel voor de laatste ronde.
Baukje had de hele middag en avond allerlei afscheidnemende gasten over de vloer. Ze kreeg veel bloemen, zoenen en een bon voor een schoonheidsbehandeling, waar ze met de gevers naartoe zal. Ze hadden dat al eens eerder gedaan, in Lauswolt.
,,Ze vroegen me daar: heb jij al gepledged. Ik heb maar ja gezegd, want ik had geen idee wat het was'', bekende ze.
Als aardigheidje kreeg ze een album mee met foto's van haar stamgasten, dat op de avond zelf werd gemaakt. Gryts en Jacco staan er ook in.
Zo'n laatste dag is eigenaardig: het was de hele middag en avond druk, want allerlei dingen moeten opgemaakt. Op de wand schreef het personeel met viltstift welke drank er allemaal al op was.
Het raarste dat ze in de pub had meegemaakt, zei ze, was de man die er niet meer in mocht en die stiekem toch weer verscheen, maar nu verkleed als vrouw.
,,Wat neem je allemaal mee naar het nieuwe cafe, Baukje'', wilde iemand weten.
Ze wees het aan. De toekans aan de muur, die reclame maken voor Guinness, de foto's van Ierse schrijvers.
,,En dat filmklapbord'', zei ze.
Terwijl ze het aan wilde wijzen, boven de ingang, schrok ze. Want het hing er niet meer.
(Overigens had ik die ABFLO niet moeten nemen, maar dat heb je op zo'n avond)
