Mensen hebben het wel eens over ,,een flink bos hout voor de deur''. Gisteravond zag ik het voor het eerst zelf, in Itens op het verrassingsfeestje van Jouke, die veertig is geworden.
Het ging allemaal in de fik, wat alle er rondlopende kinderen fantastisch vonden. En de volwassenen ook.
Behalve deze jongen, die volgens mij Rendert heet en ergens halverwege een slecht humeur kreeg (was hij gepest? mocht hij iets niet?) dat niet meer overging.
Af en toe kwam hij zwijgend aanlopen met zijn armen vol hout, smeet dat op het toch al hoog oplaaiende vuur en ging dan stuurs zwijgend zitten. Zonder zich met wie dan ook maar te bemoeien.
Ik nam een foto van hem, toen hij in het lage stoeltje naast me zat. ,,Als je nog een keer een foto van me maakt, breek ik dat hele toestel in stukjes'', zei hij. ,,Dat je niet eens meer een foto op je computer kunt zetten.''
,,Waarom ben je zo boos'', vroeg ik.
Maar hij had alweer te veel gezegd, vond hij.
