Even was ik in het land van de Zachte G, en daar dan weer de hoofdstad van. Hoewel ik herhaaldelijk beweer, dat we Limburg in zijn geheel aan België cadeau moeten doen, dan zijn wij er lekker van verlost, moet ik bekennen dat het er wel erg leuk is.
Er ligt een ijsbaan op het Vrijthof met een fascinerend blauwe kerstboom middenop, er staat een bontverlicht reuzenrad en daartussen is een kerstmarkt. Die ziet er wel kermisachtig uit, maar in plaats van skihutmuziek klinkt daar Tom Jones of een beschaafd walsje. Alles baadt in groen en wit licht en haast iedereen draagt een hoofddeksel.
Bovendien zitten de mensen er volop op het terras, met de jas aan weliswaar en stralers erboven die Al Gore vast niet okay vind. Maar het loopt daar toch niet onder als de zeespiegel stijgt. Als je binnen gaat zitten komt er een sfeerverhogende heilssoldaat langs, die daar nog echt de kroegen ingaat. Waar het ook weer heel gezellig is, trouwens.
Kortom, ik was al haast bekeerd, maar toen ik vanmorgen naar het station liep, werd ik van de sokken gereden door een dikke man, met zachte G natuurlijk, die zijn auto de stoep op zwaaide, het portier bijna tegen een passerende dame smeet en uitstapte om een brief in de bus te gooien. Limbo's! Ze deugen niet! Weggeven!
