Elke middag om een uur of vier komen er achter bij mijn ouders een haan en een kip aanscharrelen. Ze hebben de hele dag doorgebracht bij de eendenvijver verderop.
Ze klimmen bovenop een drijver, die al jaren achter huis hangt op een hoogte van ongeveer twee meter, en daar brengen ze de nacht door. Er sluipt wel eens een kat door de tuin, maar daar trekken ze zich niks van aan.
Mem ziet ze al van verre aankomen en heeft daar grote aardigheid in. Pa ook wel, maar die verbergt het beter door er de nadruk op te leggen dat de haan midden in de nacht kraait - dat klopt, ik ben er eens wakker van geworden - en buurman Pattje vermoedelijk zijn nek wel kan omdraaien.
De trouwe slapers danken ze aan de vogelgriep, toen alle vogels uit de vijver opgehokt moesten worden. Dit stel bivakkeerde toen in de schuur achter, en dat is hen kennelijk goed bevallen.
Ook speelt mee, dat mem van alles voor ze in de tuin strooit. 't Is alweer even geleden, maar het opdienen van Logies Met Ontbijt verleer je nooit. In de Zwaan kwamen de gasten ook elk jaar terug, al keken ze doorgaans minder sjagrijnig dan deze haan.
