Soms, als je een beetje achterloopt met modeverschijnselen, is het goed als je naar plaatsen als Echtenerbrug gaat. Grietje gaf een kerstborrel, en haar dochter Zenna was net tien geworden.
Ik had Zenna al gebeld om te vragen wat ze wilde hebben. Rode oorbellen van de Intertoys, was de bestelling, dus die kocht ik. Ze moesten meteen in. ,,Je bent nu een tiener'', stelden we vast.
,,Dan ben ik een elfer'', zei Esmee, haar halfzus, die onze gesprekken goed in de gaten hield en even duidelijk wilde maken dat zij toch echt nog een jaar ouder is.
,,Dan ben ik een neger'', zei haar twee jaar jongere broertje Jort meteen.
Op tafel lag een soort pen, tenminste dat dacht ik tot Grietje hem in haar mond stak en er aan het uiteinde een oranjerood lichtje begon te branden.
,,Wat is dat?'', vroeg ik.
Het bleek een elektronische sigaret te zijn, met een batterij erin en nicotineampullen. Het was al heel vaak op televisie, heb ik begrepen. Rook komt er niet uit, alleen als je er heel hard aan trekt een beetje waterdamp. Desondanks moet Grietje voortdurend in discussie met mensen die haar op rookverboden wijzen.
Het smaakt bijna nergens naar, tenminste deze. Het voelt of je een bic-pen in je mond steekt, al kun je er minder goed in bijten. Als je trekt heb je na afloop een heel vaag sigarettensmaakje in je mond. ,,Het zijn ampullen met een laag nicotinegehalte'', legde Grietje uit. Hij heeft geloof ik ook nog als voordeel dat er geen teer in zit.
