Geregeld is er in de bioscoop een Ladies Night, een filmvertoning voor enkel dames.
Daar komt een zaal vol lekker geparfumeerde vrouwen op af, wat ouder dan het gemiddelde bioscooppubliek, vaak met zo'n sjaaltje om dat je binnen draagt. In de pauze waren er demonstraties van schoonheidsprodukten en sieraden, en er worden flessen wijn en geurtjes verloot.
Als tegenwicht was er gisteren in de bioscoop een mannenavond. Dat publiek was echt heel anders: eerder jongens dan mannen. Bij binnenkomst kreeg je direct een grote fles bier in de handen gedrukt, dat hoort zo bij mannen ook al is het nog maar kwart over acht.
Krijgen de ladies een romantische komedie met Hugh Grant, mannen kijken naar '300', een vechtfilm over Spartanen, voorgesteld als afgetrainde sportschooltypes die in de vijfde eeuw voor Christus drie dagen lang de oprukkende Perzen tegenhielden. De paar vrouwen die je in de film ziet zijn decoratief en gedienstig.
In de pauze waren er zoutjes en meer bier.
,,Foarige wike sei in frou tsjin my, jongen, do kist ek net supe'', zei een jongen naast me tegen zijn buurman. (Vorige week zei een vrouw tegen mij, jongen, jij kunt ook niet zuipen).
,,Do bist ek noch yn oplieding.'' (je bent nog in opleiding), zei de ander.
,,Ja mar as in wiif dat seit...'', zei de eerste een beetje beteuterd. (Ja maar als een vrouw dat zegt)
,,Oh, dat gebeurt wol faker hear, dat se dat sizze'', troostte de ander. (Dat gebeurt wel vaker hoor, dat ze dat zeggen).
Er gaapt een enorme kloof tussen de mannenavond en de ladies night.
