Staphorst tot Schiermonnikoog
Het is iedereen aan te bevelen, een bezoekje aan het Dagblad van het Noorden in Groningen, onder het mom van docent te zijn. Mijn studenten, eerstejaars van Windesheim, hadden het geregeld en gisteren was het zover. Ik zag geen noodzaak om daar te vertellen wat ik de rest van de week voor werk doe, als ze dat niet wisten.
Verhalen over de geschiedenis en het maken van de krant, en een filmpje dat deed denken aan wat we bij de Leeuwarder Courant aan bezoekers vertonen.
Als extraatje, omdat we allemaal studenten van Windesheim zijn, kwam een redacteur uitleg geven, Dick. Hij stelde zich voor als Chef Nacht. Een mysterieus beroep, dat alleen ochtendkranten hebben. Dick vertelde dat het Dagblad zich op een breed publiek richt: ,,Tussen Staphorst en Schiermonnikoog is alles voor ons.''
Een student vroeg, omdat hij een paar keer de vergelijking maakte, of hij nooit had overwogen naar de Leeuwarder Courant te gaan. ,,Nee'', zei hij hartgrondig. Hij vond dat een veel minder leuke krant, ,,maar vertel ze dat in Leeuwarden maar niet''.
De groep studenten begon te lachen en ik vertelde Dick dat ik bij die wat minder leuke krant werk. Ik wachtte daar trouwens wel even mee, om te horen of hij nog wat over de Leeuwarder Courant zou zeggen.
Zoals altijd bij rondleidingen, zowel bij leuke kranten als bij minder leuke, maakte de pers het meeste indruk. Zeker na de altijd wat ingewikkelde uitleg over negatieven, aluminiumplaten en de rubbers waar de inkt op komt.
,,Hoe vond je het? Groter dan je dacht? Kleiner?'', vroeg ik een van de studenten op de terugweg naar het station.
,,De redactie was normaal, zoals ik het had gedacht. Maar Jacques d'Ancona is in het echt veel kleiner'', zei hij