Geheimzinnige Heeren

Van te voren had ik er al over gehoord, op een toon van 'daar gebeurt van alles geheimzinnigs'.

Nu heb ik ze van dichtbij gezien: 'De Heeren van de Heer's Kamer', zoals ze zichzelf noemen. Dat is een gezelschap heren, die eens per maand bij elkaar komen in de mooie kamer van Hotel de Zwaan op Ameland, die wij zelf vroeger 'de voorkamer' noemden.

Als ze bijeen komen, dan gaan ze drinken en eten, maar voor het eten op tafel komt is er een spreker. Woensdag was ik dat. Ik zou het hebben over de krant, de keuze van nieuws, de manier van schrijven, al die dagelijkse dingen.

Kon iedereen even lekker mopperen op de krant. En bij dat soort gesprekken komt ook steevast het Fries naar voren: of dat niet uit de krant kan. Vooral uit die verder in het Nederlands geschreven stukjes waar dan ineens een Fries in het Fries geciteerd wordt. Tja - het verdwijnt vanzelf, zeg ik dan meestal.

Maar zo geheimzinnig als ik had gehoopt was het niet. Geen speldjes of rare handdruk waaraan ze elkaar herkennen. Een tikje officieel was het wel, een paar mannen hadden de stropdas voor, en burgemeester Paul Verhoeven was er zelfs in driedelig pak met lintje.

Maar de baas van Wagenborg Passagiersdiensten had de stropdas al snel los dus dat viel ook mee. En als er van alles onderling bekokstoofd werd - dat hoor je altijd over dit soort clubs - dan sloegen ze dat deze keer over, of ik heb er niks van gemerkt.

,,Het stikt hier op Ameland van de clubs'', zei Gerard Metz, toen ik erover begon. ,,Biljartclubs, plattelandsvrouwen, roeiverenigingen. Daar hoor je nooit een verhaal over. Maar wij zitten hier bij elkaar en er zijn wat directeuren bij, en meteen gaan de praatjes.''