Whacko Nicolae

Het paleis van Ceaucescu, het huis van het volk, het parlementsgebouw van Roemenie - hoe je het ook noemt, het is de bezienswaardigheid van Boekarest. Vorige week was het gebouw steeds gesloten, maar nu kon het: voor de luttele som van 100.000 lei (2,5 Euro) mocht ik het pand bekijken dat dit land een veelvoud van dat bedrag heeft gekost.

Je hoort het geloof ik heel erg lelijk te vinden, maar het is best een aardig gebouw. Je ziet het al van grote afstand, want er loopt een boulevard recht op af die net 1 meter langer is dan de Champs Elysees in Parijs. Het gebouw zelf is qua inhoud ook net iets groter dan de piramide van Cheops. Alle materiaal komt uit Roemenie zelf, kleden ter grote van driemasterzeilen zijn in een stuk geweven, op speciaal ervoor ontworpen weefgetouwen. 20.000 arbeiders waren er aan het werk, 700 ontwerpers hielden zich met de details bezig, Nicolae en Elena beoordeelden het resultaat. Het is, kortom, 'lekker-puh-architectuur' die je in dictaturen vaker tegenkomt.

Groot is het in elk geval, dat zie je het best op een afstand. De auto's die erheen rijden worden maar kleiner en kleiner en dan zijn ze er nog steeds niet. Daarnaast sneeuwde het vandaag, wat het toch wat kille overheidsgebouw een extra charme geeft.

Het nadeel van lekker-puh-architectuur is, dat het je als dictator vermoedelijk nooit helemaal naar de zin is. De trappen in een centrale hal bijvoorbeeld, die liet Ceaucescu drie keer anders aanleggen. Of hij tevreden is met wat er nu is, is onbekend want hij was dood voor hij dat kon vertellen. En eerst op maquette laten maken, daar deed hij niet aan.

Het andere nadeel is, dat je als dictator allemaal lekker grote zalen maakt, maar eigenlijk niet weet wat je daar allemaal moet doen. Dus is er een zaal om Belangrijke Internationale Verdragen te ondertekenen, met ruimte voor 1200 toeschouwers, er is een zaal voor rondetafelconferenties, de ronde tafel staat er al, een zaal voor ontvangsten, een soort balzaal die aan Versailles moet doen denken en zo nog wat. Die kun je voor je bruiloft huren, maar het schijnt heel duur te zijn.

De meeste staan gewoon leeg te zijn onder kroonluchters die twee ton wegen. Door alle zuilen en luchters en lopers en marmer doet het aan Franse overheidsgebouwen denken, maar dan zonder meubilair of schilderijen. Hoewel, hier en daar zijn religieuze voorstellingen op de wanden geschilderd. ,,Namaak'', legt de gids uit. ,,Dat is daarop geplakt voor de film 'Amen' van Costa-Gavras, die dit gebouw gebruikte als het Vaticaan.''

,,Op dit balkon'', wijst ze vervolgens, ,,heeft Ceaucescu nooit gestaan, want het is pas na zijn dood voltooid.'' Ze vertelt dat Michael Jackson hier wel heeft gestaan, tijdens een van zijn toers. ,,Hallo Boedapest!'', heeft hij van het balkon geroepen, hij was de draad even kwijt met al die Europese steden. Nou ja, beter een halve gare popster op dat balkon dan een halve gare dictator.