Sinterklaas 007

Sinterklaas is een tijd van geheimen en dingen die je alleen bij nacht doet, zeker op Ameland. Gisteren zat ik in de bus naar Holwerd. Op het Zaailand stond J. (ik zal zijn naam maar niet noemen), die de bus in snelde en me een klein pakje gaf.

,,Dat moet even mee naar Hollum'', zei hij. ,,Ben je bij je ouders?''

,,Ja'', kon ik alleen maar stamelen.

,,Leg het maar op de stoep, dan wordt het daar wel weer weggehaald.''

,,Hoe wist je dat ik in deze bus zou zitten?'', vroeg ik hem toen. Ik wist zelf 's morgens nog niet eens dat ik hem zou nemen.

,,Mijn vriendin zag dat je erin zat'', verklaarde hij.

Trouw als ik ben, legde ik het pakje 's avonds buiten op de vensterbank naast de voordeur. Hoewel ik brandde van nieuwsgierigheid, heb ik er niet in gekeken. Er zat iets hards in. Vanmorgen lag het er nog steeds.

Dan belde Sjoerd vanmorgen, uit Boekarest. Daar ben ik dit weekeinde Sint Nicolaas, ik vlieg er zaterdag naartoe.

,,Ik heb je een mailtje gestuurd'', zei Sjoerd. ,,Er staat in, dat je om half tien op het meeting point van Schiphol moet zijn.''

,,Half tien op het meeting point'', herhaalde ik, want het klonk belangrijk.

,,Ja. En daar komt iemand die geeft je een tas vol Hema-worsten. Die moeten mee, als handbagage.''

,,Kan dat zomaar? Krijg ik daar geen moeilijkheden mee?''

,,Welnee, doe dat maar gewoon.''

Mijn vader staat op dit moment vlees te braden, het hele huis ruikt ernaar.

,,Ik denk, ik maak maar wat meer, want je moet goed eten'', zegt hij erbij. ,,Als je straks in een Roemeense cel zit vanwege die Hema-worsten krijg je alleen water en brood.''

,,Misschien mag ik dan die Hema-worsten opeten'', probeer ik nog.

,,Reken daar maar niet op'', waarschuwt mijn vader. ,,Ze zijn er tuk op om die in beslag te nemen en zelf op te eten.''