Mevrouw O sprak zelf als eerste, bij de afscheidsdienst van haar man in de Oude Kerk in Soest. Eerst was er orgelmuziek van Bach - het orgel daar komt, las ik later, uit de Doopsgezinde kerk van Harlingen - en het aansteken van kaarsen.
Vervolgens vertelde mevrouw O dat ze jaren geleden samen met haar man had gewandeld (langs de IJssel, meen ik, maar mogelijk heb ik dat verzonnen) en er op een bankje waren gaan zitten. Een bankje waar een gedicht op stond, Neem deze dag.
Zij hadden het gedicht voorgelezen bij de begrafenis van hun oudste dochter, en nu deed ze het weer.
Het gedicht was een aansporing om van elke dag te genieten en niet te veel plannen te maken (je schrijft dromen / in de agenda van de toekomst / en een onzichtbare hand / schrijft dwars door je dromen heen).
Het meest troffen de regels
Als je vandaag niet gelukkig kunt zijn
reken niet te veel op morgen
,,Een mooi gedicht', zei ik na afloop tegen haar, nadat ik me had voorgesteld, want ik ken alleen een van haar dochters.
,,Ach ja'', zei ze. ,,Het hoeft ook niet altijd zo christelijk te zijn.''
(De foto komt van kerkencultuur.nl. De maker van het gedicht kon ik niet achterhalen, maar Eddy de Vries wel: Phil Bosmans)
