Als vrijwillige torenwachter van de Oldehove (zij het sporadisch) mag ik ook naar de jaarlijkse bijeenkomst van torenwachters, een bont gezelschap van mensen met een bijzondere band met Leeuwarden in het algemeen, en die toren in het bijzonder.
Eentje vertelde dat hij er vlakbij geboren was: ,,Het eerste dat ik zag toen ik mijn ogen opendeed was die toren. Ik dacht eerst dat het aan mij lag, maar hij stond echt scheef.''
Die torenwachterij is vrijwilligerswerk, en komt erop neer dat je bezoekers die de toren willen beklimmen drie euro laat betalen. Cash, maar volgend jaar komt er een andere balie met een pinautomaat. Dat laatste wil de afdeling financien van de gemeente graag.
Daarnaast vertel je de bezoekers over het aantal treden en de geschiedenis. Die geschiedenis werd op deze bijeenkomst uitgediept door collega Erwin Broers, die bezig is een boekje over de Oldehove. De toren is eigenlijk mislukt, onderstreepte hij nog eens, hij had veel hoger moeten worden en hij valt structureel uit elkaar - de west- en oostkant schuren - zodat om de zoveel jaar restauratie nodig is.
De demonstratie, met een model, van hoe de toren eigenlijk hoger had moeten worden dan de Martinitoren in Groningen ging hem boven de macht, omdat hij zelf niet hoog genoeg is om de hoogste punt erop te zetten. Gelukkig zat de zaal vol vrijwillige torenwachters, die popelden om de rijk gedetailleerde maquette aan te mogen raken.
