Gerard had bij zijn laatste les voor de herfstvakantie de scholieren laten zien hoe je simpel een boerka kunt vouwen van een theedoek, met kijkspleet en al. We geloofden er niks van dat dat kan zonder de doek kapot te scheuren of knippen, maar hij hield voet bij stuk.
Een demonstratie liep echter op niks uit.
Het enige dat we de volgende ochtend konden bedenken hoe het wel kan met slechts een doek is als je hem als driehoek vouwt, die je als hoofddoek omdoet waarna je de twee punten voor je neus langs wikkelt. Maar daar heb je een veel grotere lap stof voor nodig.
(Dit was allemaal vrijdagavond op de verjaardag van Jan, naast het IJ, waar de volle maan zo pittoresk over scheen dat ik het niet kon laten er een plaatje van te maken.)
