Wie heel goed kijkt ziet in het donker het silhouet van de Kroatische filmregisseur Dalibor Matanić, die vlak voor het filmscherm op een barkruk zat, zaterdagavond, en naar een vertoond fragment keek. Nederlands ondertiteld. Wat de hele tekst was weet ik niet, maar dit is wel een mooie samenvatting. Lucebert had er meer woorden voor nodig: Er is alles in de wereld het is alles.
(Zestien films (allerlei korte niet meegeteld) zag ik op het afgelopen Noordelijk Film Festival, niet eens zo heel veel. De twee die me het langst zullen bijblijven zijn 'Cargo 200', een liederlijke Russische film, en de tekenfilmdocumentaire 'Waltz with Bashir'. De slechtste was een documentaire over Lemmy van Motorhead, gemaakt door een Duitser die zelfs in de zaal zijn zonnebril op hield.
Opvallend was het, hoe in twee buitenlandse films Nederland werd voorgesteld, 'Waltz with Bashir' en 'Religulous'. Geen windmolens, klompen of tulpen, in beide films zaten de hoofdpersonen gezellig met hun gesprekspartner te blowen.)
