Het was van dat weer dat in de VS Indian summer heet. Van dat zonnige herfstweer waarbij pake vroeger na het middageten aankondigde, dat we een eind zouden gaan wandelen langs het strand, ook al zat je bijvoorbeeld net een boek te lezen.
Dat dwangmatige, dat je eruit moet, heb ik nu zelf ook. Of zoiets aangeboren of bijgebracht is weet ik niet. Als je dan een keer onderweg bent doet het er ook niet meer toe, en de Prinsentuin mag dan niet langs de Hudson liggen, maar ziet toch mooi herfstkleurig uit.
Dat vond een meneer Dirk Beintema ook, die de Oldehove stond te schilderen met veel felgeel en groen, en zijn hand vol penselen. Hij is altijd zomaar klaar met zo'n schilderij, vertelde hij. ,,Het mut vlug, anders het ut geen kracht'', legde hij uit aan een belangstellende.
