1.
SC Heerenveen speelde gisteravond tegen AC Milan, en ik had daar een kaartje voor. In een mooi mapje met het Fries volkslied erop. Dat is heel wat, want het stadion in Heerenveen zat propvol en iedereen die een kaartje had vertelde over een broer of zoon of kennis die er ook heen had gewild maar achter het net had gevist.
,,Heeft u een kaartje dan?'', vroeg ook de mevrouw uit Stavoren die in restaurant Heerenkamer bij mij aan tafel kwam zitten, omdat er verder geen plaats meer was. Dat was voor de wedstrijd, verderop aten een paar mensen met AC Milansjaals en aan de bar flonkerden Heerenveenshirts. Het dagmenu was Italiaanse kip. ,,Mijn zoon heeft alles geprobeerd om aan een kaart te komen.''
Zelf ging de mevrouw met leden van haar koor naar een meezingavond in theater Het Posthuis. ,,'Vuile huichelaar' heet het'', vertelde ze. Ze was van plan heel hard mee te gaan brullen want het was een slechte dag voor haar geweest: de kopers van haar huis in Stavoren hadden net die ochtend afgebeld.
,,Hoe kom ik bij het stadion?'', vroeg ik bij het afrekenen. ,,Het is toch die kant op?''
,,Dat geloof ik wel'', zei de kassadame. ,,Maar ik verdwaal hier zelf ook altijd. Ik kom uit Joure.''
2.
In het stadion lagen op alle stoeltjes T-Shirts, zo gerangschikt dat als iedereen ze zou aantrekken, er een beeld zou onstaan. Net als ze in Noord-Korea met bordjes doen. Dat van mij - van die hele tribune trouwens - was blauw.
Aan de overkant werd zo een Friese vlag met pompeblêden (in het Italiaans cuoricino, weet ik nu) opgebouwd en op de korte tribune naast ons ook. Maar wat we zelf waren zagen we niet (er stond Forza-SCH, hoorde ik later) en de tekens op de andere korte tribune waren erg raadselachtig.
,,Wat staat daar nou?'', vroeg ik het meisje naast me.
,,Wij denken 1920'', zei ze en wees de cijfers aan. Waarom dat oprichtingsjaar, dat was iedereen om me heen een raadsel. Misschien om AC Milan in verwarring te brengen, dat zelf al in 1899 is opgericht.
3.
AC Milan is zoveel beter dan sc Heerenveen, dat zelfs ik het verschil kon zien. De meeste Heerenveners zijn trouwens ook gewoon kleiner. Zelfs de fans zijn onvermoeibaarder, daar zat ik naast.
Aan het begin van de wedstrijd beginnen ze te zingen en met vaandels te zwaaien, ze stoppen even bij de pauze en in de tweede helft zingen ze weer verder, vrijwel zonder ophouden. De Heerenveners zongen ook wel, met een trommel erbij, maar daar raakte de fut gaandeweg toch uit.
Ik had alleen wat meer opera verwacht van die Milanezen, en voor mensen uit de modehoofdstad van Europa gingen ze ook slecht gekleed.
