zondag 3 december 2006


Taart

Het verleidelijke van de wetenschapsquiz is, dat de vragen zo simpel zijn, dat je er automatisch over gaat nadenken en dan in de war raakt.

De vragen stonden zaterdag in de krant, en nummer zestien, over taart, liet me niet los.

Die gaat zo:

Je krijgt achter elkaar in willekeurige volgorde zes taarten te zien van verschillende grootte. Na elke taart moet je beslissen of je deze wilt of niet. Je mag maar één keer ja zeggen. Wat is de beste strategie om de grootste taart te bemachtigen?

1: Je verwerpt de eerste twee mogelijkheden en kiest daarna voor de eerste taart die groter is dan de eerste twee.

2: Je verwerpt de eerste vier mogelijkheden en kiest daarna voor de eerste taart die groter is dan de eerste vier.

3: Met een dobbelsteen, want het zal altijd een gok blijven.


Zo achter een kop koffie zonder pen en papier kwam ik er niet uit, dus ik stuurde een sms aan Jan Visser die ook aardigheid heeft aan dit soort vragen.

Jan belde een dag later, want hij is niet zo sms-achtig. Volgens hem is het een bekend probleem, hij meende van Von Neumann, maar dan over huwelijken. Dat moest ik maar even googlen, want Jan zat zelf op dat moment in de auto.

'Von Neumann' en 'marriage' levert vooral veel op over de twee huwelijken van Von Neumann.

Uiteindelijk stuitte ik op een 'marriage theorem' van een zekere Philip Hall. Dat is toch een beetje anders: het gaat om een groep trouwlustige jongens en meisjes. De meisjes hebben een aantal jongens op het oog met wie ze wel willen trouwen, de jongens zijn al tevreden als ze met een meisje trouwen dat hun wil. Ze moeten zo gekoppeld worden, dat iedereen blij is.

Via dat puzzeltje kwam ik bij een andere uit, over piraten die buit verdelen. De hoofdman maakt stapeltjes, net zoveel als er piraten zijn, en steeds moet een piraat zeggen: ,,Doe me dat stapeltje maar.'' Dat lijkt al wat meer op die taarten, maar er is een verschil want je kunt van het ene stapeltje goud wat afhalen en dat bij een ander stapeltje doen.

Kortom, het leidde tot niets. Met pen en papier kwam ik uiteindelijk tot een verbluffend eenvoudig antwoord (nummer 3). Volgens Jan zit het anders, maar daar krijg ik nog een mail over.