Absorptie

Ook een plek waar je geen foto's mag maken, in elk geval niet als bezoeker volgens mij, is de Tweede Kamer. Dit is op de publieke tribune, onder het driehoekig systeemplafond, met naast me een van mijn studenten.

Ik was er gistermiddag met een deel van mijn Windesheimklas, studenten journalistiek dus die het het wekelijkse vragenuurtje wilden bijwonen. Daar loop je zo binnen, hadden ze bij de Tweede Kamer verteld.

In de praktijk valt dat tegen. De rij wachtenden bij het Tweede Kamergebouw begint al op straat. Het doet denken aan de rijen in Disneyland, al zijn daar de attracties leuker.

Er zijn twee draaideuren, een voor ambtenaren (zo leek het tenminste) en een voor bezoekers. Die tweede wordt bewaakt door een team beveiligers, die nu en dan een paar mensen binnenlaten.

Toen we bijna aan de beurt waren, riep een bewaakster ,,Kunt u even ruimte maken? Er moet een school naar binnen.'' De schoolklas bleek te bestaan uit mensen van rond de vijftig, die achter elkaar aan door de deur schuifelden. Ik had geen zin om nog langer te wachten en liep met de studenten achteraan. ,,Bent u van de school?'', wilde de bewaakster weten.

,,Ja hoor'', zei ik. Want dat zijn we tenslotte.

Zo kwamen we er toch in, op een niet eens volle publieke tribune. Het vragenuurtje was zo goed als voorbij, maar we waren op tijd voor wat celebrity spotting. We zagen Balkenende, Verdonk, Rutte, Van Bommel, Marijnissen, Joop Atsma (nou ja, die zag ik dan, de studenten kenden hem niet) en Geert Wilders, die erg populair is onder studenten.

Na het vragenuurtje stroomde de kamer bijna leeg. De overblijvers begonnen over het absorptievermogen van de EU, zodat wij na een tijdje ook vertrokken.

,,Jeemig'', zei een van de studenten. ,,Wat was dat saai.''

,,Ik vond het best interessant'', zei een ander. ,,Ik wil later wel in de politiek.''