Mijn elleboog, pas nog leeggeprikt, is weer helemaal opgezwollen. Erger nog, de bult zit nu ook over een groot stuk onderarm. Noemde de assistent van Anne het twee weken geleden nog een 'studentenelleboog', het is nu meer een Schwarzeneggerelleboog. En in tegenstelling tot vorige keer doet het pijn, scherp.
Dus ik ging vandaag weer naar Anne. Zijn assistent - die Rick heet, vroeger geen huisarts wilde worden en zeker niet in Delfzijl en al helemaal niet zijn vader daar zou gaan opvolgen (dat gebeurt nu allemaal wel, vertelde hij, hij heeft kinderen en net een huis gekocht en zo, zo gaat dat) - die assistent mocht nu prikken.
Het deed veel meer pijn, er kwam veel viezer vocht uit en ook bloed. De bult op de elleboog werd kleiner, maar die op mijn arm niet. En ditmaal moet ik er antibiotica bij slikken. Want ik moet tenslotte volgende week als goedheiligman talloze niet-snel-gevulde kinderhandjes schudden.
Dit keer geen foto van de elleboog, maar van de spuit na afloop, in het opvangschaaltje. Dat gele en rode vocht kwam eruit. Het rook, gek genoeg, helemaal nergens naar. ,,Dat betekent dat er geen pus in zit'', zei Rick.
