Twee zwemleraressen stonden klaar bij sportschool Ebert in Groningen. Om mij eventueel levenloos van de bodem van het zwembad te vissen, denk ik. Ik kan tenslotte niet zwemmen en ik wil het in twee maand leren, zodat ik in september 1000 meter langs de Prinsentuin kan zwemmen.
Deze sportschool had me uitgenodigd. Een zekere Wouter, die uit Leeuwarden komt, belde. ,,Kom maar langs voor een proefles, dan kunnen we zien of het erin zit.” Hij beloofde me eerlijk te zijn, ook als dat zwemmen van mij kansloze bagger is.
Het zwembad zit verborgen in een gewoon pand bij een winkelcentrum. Vroeger was het een garage, maar de smeerkuil is vervangen door een ruim bad waarin je overal kunt staan. Wouter stond al klaar bij de deur en riep: ,,It sil heve!”
De ontdekking van de week, nee, van mijn leven, is dat het eigenlijke zwemmen niet moeilijk is. Na vijf minuten ging een van de twee leraressen de administratie doen, want ik schoolsloeg me van de ene rand naar de andere. ,,Je hebt een mooie slag”, riep Franka, de andere lerares. ,,Je moet alleen wel je rust nemen.”
Schoolslag, rugslag, borstcrawl. Die is het moeilijkst, vooral als je geen kieuwen hebt. ,,Je moet hem wel oefenen hoor”, zei Franka. ,,Dat staat beter bij de finish.” Intussen informeerde haar collega bij mijn begeleidster of dit misschien een grap was en ik allang kan zwemmen.
,,Je hoeft geen les te nemen”, was het eindoordeel. ,,Je moet veel oefenen.”
Dat is vleiend, maar ook teleurstellend. Want ik had erop gerekend dat ik iets had moeten overwinnen.
Maar toen ik twee dagen later in Stiens in mijn eentje ging oefenen, belandde ik daar zonder het te beseffen in het deel dat dieper is dan ik hoog ben. Dag zelfvertrouwen, hallo paniek!
,,Je hebt een mooie slag”, zei de badmeesteres daar. ,,Maar je kunt niet echt zwemmen he? Je moet wel leren watertrappelen, anders durf je nooit in het diepe.”
Kijk – daar heb je de uitdaging. Het Diepe.
Om te bewijzen dat ik niet maar wat zit op te scheppen: Kirsten had een filmpje van mij in het Ebertbad gemaakt. Dat staat hieronder. Een mooie slag, zeg nou zelf. Maar is de bodem weg, dan blijft er niks van over. Dat gepuf en geblaas hoort erbij, zo klinkt een poging om gestructureerd adem te halen.
