,,Ik heb op allerlei plaatsen opgetreden'', vertelde Jay Nash boven een bord macaroni. ,,Maar nog nooit in Weidum.''
Jay Nash is geboren in upstate New York, vertelde hij. Hij ging naar Los Angeles om er te studeren aan een technische hogeschool, maar hij trad daar ook her en der op met zijn gitaar en daar is hij uiteindelijk in doorgegaan. Hij woont nu in Vermont, vertelde hij, met vrouw en vijftien-maanden-oud dochtertje.
Maar hij reist ook veel: hij is nu een weekje in Nederland, waar hij een paar optredens heeft, zoals in de huiskamer van Cilla en Hidzer. Dat is gezellig, zo'n concert waarbij het publiek letterlijk aan de voeten van de artiest ligt.
Nash is een amusante verteller, die als je hem zo hoort vroeger wekelijks door een ander meisje gedumpt werd. ,,Dat viel in het echt nogal mee'', bekende hij later. ,,Eigenlijk ben ik maar een keer echt gedumpt. En we zijn later toch goede vrienden geworden.''
Weidum vergeleek hij tussen twee nummers door met Laramie, Wyoming, volgens hem een plaats met maar een kruispunt, een stoplicht en een kroeg. ,,Er is hier geen kroeg!'', riep iemand. ,,En ook geen stoplicht'', voegde een ander toe.
,,Als mijn moeder belt'', vertelde Nash, ,,dan zit mijn vader in de kamer ernaast en roept hij van alles.'' Dat deed hij vervolgens na: ,,Have you got Jay on the line? Ask him if he already has a job!''
Zijn vader vond het maar niks, kortom, dat artiestenbestaan. Totdat een cd van Nash zelfs doordrong in de platenwinkels van upstate New York.
,,Die lag daar op een tafel, met een spotje erop gericht, vertelde mijn moeder. Mijn vader heeft er nooit iets over gezegd, maar me daarna wel toegevoegd als vriend op Facebook.''
(Foto's met mijn Samsung Galaxy gemaakt, de eerste van het stemmen, de tweede van het optreden. Veel betere beelden van hetzelfde concert staan hier).
