In deze kerk (de Halloween-achtige foto is zaterdagavond gemaakt, direct na de laatste uitvoering van Paardenkracht Mannenmoed) heb ik een week elke avond op de preekstoel gestaan en luisteraars zinnen voorgelezen als Zondag den 22e augustus zijn de Stradavidsvaarders binnen gekomen: de vangst was zuinig.
Geen mens die er naar gevraagd heeft, gelukkig, want ik heb geen enkel benul wat een Stradavidsvaarder is. Eerst dacht ik dat er Stradivarius stond, maar dat slaat nergens op in een memorieboek van Cornelis Sorgdrager, een Amelander uit de achttiende en begin negentiende eeuw.
Gelukkig is er Google, dat weliswaar ook niet weet wat een Stradavidsvaarder is, maar oppert om Straat Davis-vaarder te proberen. Dat is dus niet een scheepstype, maar een schip dat voor de walvisvangst naar de Davis Strait, westelijk van Groenland, vaart.
Het is verder een weetje van niks, maar het leuke vind ik dat die zeventiende-eeuwse dagboekanier bij het opschrijven gewoon op de klank is afgegaan en dacht: dat snappen ze zo ook wel.
