Vriezend zand

Volgens Rik, die vanmorgen op het badstrand bij Hollum de Noordzee indook, was dat vooral koud van te voren. Toen hij en 129 andere deelnemers aan de nieuwjaarsduik het startschot af stonden te wachten, met blote voeten in het deels bevroren zand. Dat knispert als je erop loopt.

Het was bovendien opkomend water. Daardoor was de waterlijn een enorm eind van de containers verwijderd waar de nieuwjaarsduikers zich hadden omgekleed. Het rennen naar en van het water duurde langer dan de eigenlijke duik, die in een paar seconden voorbij was. Ik geloof niet dat er iemand met het hoofd onder water is geweest. Rik was tot aan zijn hals nat, zijn vriendin tot ergens onder haar middel.

De start was om elf uur, Marten Pieter stond een kwartier daarvoor al in de zee, in een waadpak, voor als er iets mis zou gaan. Terwijl om ons heen mensen zich klappertandend stonden af te drogen of probeerden de soep net zo heet te eten als die werd opgediend, zei hij geringschattend: ,,Ik ben hier van iedereen het langst in het water geweest.''

(Het filmpje is met mijn telefoon gemaakt, de hou-de-moed-erin-mars van Strauss is van het nieuwjaarsconcert van een jaar geleden)