In de Beurs van Berlage is aandacht voor honderd jaar reclameklassiers. Het is een lollige tentoonstelling en een feest van herkenning. Nog nooit heb ik tentoonstellingsbezoekers zo vaak 'Oh ja!' tegen elkaar horen zeggen.
Er is een hoekje met Loekie de Leeuw, er hangen posters van Flipje Tiel, Piet Pelle (van de Gazellefietsen) en een mannetje dat Boffie heet, bedacht om voorverpakte koffie te verkopen. Er zijn speldjes, sleutelhangers en flippo's. De PSP-poster met de blote rechtenstudente Saskia Holleman is metershoog uitvergroot.
En er zijn vooral heel veel filmpjes. Van de stoere rechttoe-rechtaanreclame van Amstel ('Dit is de man. Dit is zijn bier') tot de succesnummers van Even Apeldoorn Bellen. Een mevrouw naast me gierde het tot twee keer toe uit om de reclame voor Berenburg, waarin Romke Toering bekakt sprekende Hollanders waarschuwt voor te dun ijs: ,,It kin net.'' Dat zij uitleggen als 'Het kan net.'
Een ander sprak bij een compilatie van filmpjes met kleine kinderen erin sommige slotzinnen alvast uit, zoals sommige mensen ook de clou verraden van een mop die anderen vertellen. ,,Ze zei meneer tegen me!'' - ,,Stom he? Ik vind het gewoon lekker!''
Die herkenning is belangrijker dan de informatie, want die stelt weinig voor. Een van de laatste infoborden doet de volgende voorspelling voor de toekomst van de reclame: ,,Adverteerders zullen ongetwijfeld proberen ons te boeien.''
Het opvallendste is, dat er vooral gekozen is voor leuke filmpjes. Die springende kabouters van Mazda, Beun de Haas van de Bovag, het jongetje dat bij Japie gaat wonen omdat ze daar King Corn eten.
Maar de onderwerpen waar reclame echt het verschil moet maken, ontbreken. Er was bijna niks over schoonmaakmiddelen en waspoeders en er was geen enkel filmpje over rookwaar. Niks wereld van Peter Stuyvesant, niks over shag, geen Marlboro-cowboy in zicht.
Misschien vonden de samenstellers dat soort reclame te saai. Of misschien mag je die wel helemaal niet meer vertonen. Je weet maar nooit of ze nog zo goed werken dat de bezoekers ineens zin krijgen om er eentje op te steken.
(De namaakpolaroids maakte ik met mijn mobieltje en fotoshopte ik bij elkaar.)
