Omdat mijn vader in het ziekenhuis veel te weinig eet krijgt hij voeding door een slangetje in zijn neus. Hoe lang die buis moet zijn, dat stellen ze heel timmermansachtig vast door een lengte af te knippen van het oor tot ongeveer bij de navel, beschreef hij. Daarna proppen ze hem door je neus naar binnen en luisteren met de stethoscoop of hij er al is.
Er pompt de hele tijd een beige papje doorheen, gemaakt door Nutricia. Je merkt er niks van, zei pa, behalve dat zo'n slang vervelend aanvoelt.
Anders dan potjes babyvoeding, waar het aan doet denken, heeft dit vermoedelijk geen smaak, je maag proeft het toch niet. Gek genoeg geven ze de zakken waar het inzit vrolijke regenboogkleurtjes, je vraagt je af waarom.
Dit staat op de bijsluiter. Het bevat ook arabische gom, dat we op de kleuterschool als lijm gebruikten. Dat zat in een colaflesje-achtig glazen potje met een rubberdop waarmee je de lijm kon smeren en die na verloop van tijd verstopt raakte met droge plakselschilfers. Op de kleuterschool mochten we het nooit in de mond steken, net zo min als kleurpotloden, en kijk nu eens. Volgens wikipedia zit het zelfs in drop.
PS
Overigens: pa kreeg inmiddels al over de honderd kaarten. Als een van de afzenders dit leest, bedankt.
