Ja, jarig.
Tot nu toe zei ik, als mensen vroegen: hoe is het om weer gewoon aan het werk te zijn, dat het wel okay is. Maar nu ik vandaag jarig ben kan ik niet anders dan terugdenken aan een jaar geleden. Toen was ik ook jarig, maar dan in Salt Lake City. Salt Lake City, een wat nuffige, schone stad tussen de bergen van Utah, waar de helft van de stad mormoon is en de andere helft moppert op de macht die de mormonen uitoefenen.
Van Menno en Jamie kreeg ik zo'n thermosmok die Amerikanen allemaal in de auto hebben, voor koffie. The Salt Lake Roasting Company staat erop, dat is een koffiehuis waar ze slome latinojazz draaien, allerlei soorten koffie hebben en iedereen bohemien de krant zit te lezen. Het is pal naast de fantastisch mooie nieuwe bibliotheek van Salt Lake City, waar je gratis kunt internetten.
De mok staat voor me, hier op de krant, er zit thee in, er hangt zo'n suf labeltje over de rand waar het theezakje aan vast zit. Buiten is het een beetje grijs. Collega's eten de oranjekoek die ik juist gekocht heb met Sietse, die vorige week jarig was. Dat drukt de kosten.
Kun je eigenlijk heimwee hebben naar een plek waar je helemaal niet vandaan komt?