woensdag 26 november 2003

Renaissance



De timmerman is gisteren wezen meten, voor de opknapbeurt van de achterkant van mijn huis. Dat zal binnenkort wezen en het kost een lieve duit.

Daardoor vallen ineens de stellingen bij mij in de straat op. Een paar huizen verder aan de overkant, naast de Waalse Kerk, wordt het mooie pand dat steeds verder in verval raakte eindelijk aangepakt. Verderop bij een gasthuis zijn ze bezig appartementen te maken.

En tenslotte: bij het Princessehof zijn ze ook bezig. Volgens een bord gaat het daar niet om een gewone opknapbeurt of verbouwing, maar een Renaissance. Wedergeboorte, maar dan op z'n Frans.

Vermoedelijk moeten we hier denken aan een grote omwenteling, aan Italiaanse dichters die sonnetten uitvinden, ontdekkingsreizigers, schilders die eeuwen voor de eerste helikopter al wentelwieken tekenen.

Hier lopen gewoon timmerlui in en uit, die alles met veel herrie op stelten zetten, en het vast met elkaar niet over renaissancewerkzaamheden hebben.

,,Sorry voor de overlast, maar we zitten midden in een renaissance.''

,,Wanneer valt volgend jaar de renaissancevak?''

,,Opa heeft zijn hele leven op de steigers gestaan bij de renaissance, dat was nog eens hard werken.''

,,Dat weet toch iedereen: heel Harkema klust zomers zwart bij in de renaissance.''

,,Dat zeg ik ja: Gamma! Voor alle renaissanceklussen.''

Het is eerder armoedig dan sjiek, om je verbouwing zo te noemen.