Penny Lane, very strange

Zojuist gooide ik de tekst van Penny Lane van de Beatles couplet voor couplet door het kunstmatig intelligente Dall-E 3 (in microsoft designer), zonder er iets aan toe te voegen. Meestal vraag je het programma om iets in een bepaalde stijl te maken, maar ik gaf nu alle vrijheid. 

Hij koos voor de stijl van een krankzinnig kinderboek en het resultaat is alleraardigst. Ik vind vooral de bankier met al die schaterende kindertjes in de regen goed geslaagd. 

Bij het plaatje van de brandweerman veogde het programma hij rare mensfiguurtjes op straat toe, waardoor het wat macaber wordt. Zeker als je die brandweerauto ververop, in het op een na laatste plaatje, in volle vaart op de herenkapper af ziet stormen. En wat doen de brandweermensen daar in die kapsalon?

'In Penny Lane, there is a barber showing photographs of every head he's had the pleasure to know'

On the corner is a banker with a motorcar and little children laugh at him behind his back. And the banker never wears a mac in the pouring rain. Very strange.

Penny Lane, there is a fireman with an hourglass and in his pocket is a portrait of the Queen. He likes to keep his fire engine clean. It's a clean machine.

Behind the shelter in the middle of a roundabout a pretty nurse is selling poppies from a tray, and though she feels as if she's in a play, she is anyway.

Penny Lane, the barber shaves another customer. We see the banker sitting waiting for a trim. And then, the fireman rushes in from the pouring rain. Very strange.

Penny Lane is in my ears and in my eyes. There beneath the blue suburban skies I sit and meanwhile back.