Deze handen zijn van Zoë, die me zaterdag bijpraatte over 5SOS.
,,Heb je er cd's van?", vroeg ik.
,,Nee, downloads", zei ze.
De nagels heeft ze gemaakt met foto's die ze op internet had gezocht en uitgeprint. Ik schreef er deze column over, die vanmorgen in de krant stond.
Sad dad
Mijn nichtje ontwikkelt zich tot kunstenares. Ze is dertien en haar vingernagels zijn lang en beschilderd. Zelf gemaakt. Er staan portretten op van 5SOS.
Mij zei dat ook niks, maar ze legde het graag uit. 5SOS is een su-per-goe-ie band van vier jonge Australiërs, die voluit 5 Seconds of Summer heet. Eentje van de vier is gek, eentje is zo-zo, maar twee zijn echt heel erg leuk. Die zijn allebei achttien.
,,Ben je ook fan van One Direction?”, vroeg ik. Die boyband had ik tenminste van gehoord. Je moet het bijhouden, want boybands leven doorgaans maar een jaar of drie. Zijn de fans achttien, negentien, dan is het voorbij. Hooguit zit er nog een solocarrière in voor een van de leden. Vraag maar aan Jackson 5, New Kids on the Block, Take That, NSync of Westlife. Meisjes van tien zijn over drie jaar fan van iets dat we nu nog niet kennen.
,,One Direction?”, herhaalde mijn nichtje en trok een vies gezicht. Dat is duidelijk: die zijn onderweg naar de uitgang. Toch traden ze een maand geleden nog op in Nashville, met concurrent 5SOS in het voorprogramma. Fotografe Angelina Castillo maakte daar een geweldige fotoserie van sad dads, vaders die mee waren gekomen naar het concert omdat hun minderjarige dochter er anders niet in mag. ‘Hoe lang duurt dit nog’, zie je ze denken.
,,Volgend jaar speelt 5SOS in Amsterdam, maar dat is al uitverkocht”, vertelde mijn nichtje. ,,Maar ze komen ook in Brussel en daar zijn nog kaarten voor.”
,,Dat kun je wel met ome Asing naartoe”, zei haar vader, mijn broer, onmiddellijk. ,,Gezellig naar Brussel.”
Het klonk als een opzetje, mijn broer is ongeschikt als sad dad. Ik heb gegoogeld. Er zijn nog kaarten. Ook voor het concert in Osnabrück, dat dichterbij is dan Brussel. Of we gaan is niet duidelijk. Maar als het gebeurt, dan is het wel de bedoeling dat die Australiërs vanaf het podium op tien omhooggestoken meisjesnagels hun portretjes herkennen. Vooral die twee leuke.
Zondag op de boot schoof een gezin bij me in de bank met een jongetje van een jaar of dertien. Op zijn T-shirt stond Rock Da House.
,,Mag ik je wat vragen?", zei ik. ,,Weet je wat 5 Seconds Of Summer is?"
,,Vijf seconden van de zomer!", zei hij, op een toon die duidelijk maakte dat hij trots was op zijn kennis van het Engels.
,,Het is ook een band", zei ik. Hij haalde zijn schouders op. Het zal meer iets voor meiden zijn.
