.jpg)
,,Zijn ze van echt goud", vroeg een meisje van het Berneiepenloftspul. Je kon aan haar gezicht zien dat ze het graag zou geloven. Maar Gouden Gurbes zijn van een hard soort plastic. Wel liggen ze lekker zwaar in de hand en zijn ze zeer geschikt om triomfantelijk mee te zwaaien, wat zaterdagavond, of eigenlijk namiddag, zes keer gebeurde.
Voor de zevende keer mocht ik de uitreiking van de Gouden Gurbes aan elkaar praten, de prijzen voor Iepenloftspullen. Deze keer had je voor het eerst - volgens mij - mensen op het podium die eerder een Gouden Gurbe in ontvangst namen. Anneke Hogeven, die de kostuums maakt van het Berneiepenloftspul, en Tjerk Kooistra, regisseur van het iepenloftspul van Jorwert. Nou ja, Kooistra had inmiddels een baard en een kind gekregen, dus het was toch een beetje anders.
(De foto is van Jacob van Essen)
Wat later op die avond was er een Cafe van de Kleine Wetenschap, als onderdeel van de Nacht van de Liefde. Daar was ik spreekstalmeester, bij Gert ter Horst (op de foto), die hersenscans liet zien van verliefde mensen en van mensen met liefdesverdriet, en bij Jaap-Guus Waldorp, die het over de evolutie van de liefde bij de mens had en elk zijpad insloeg dat hij tijdens zijn verhaal tegenkwam. Hij verdwaalde en het publiek met hem.
De beste weetjes van Ter Horst heb ik vandaag in mijn column gebruikt: dat liefde ongeveer zes maanden duurt en liefdesverdriet ongeveer zeven. En dat het eten van lekkere dingen, en blijkbaar vooral toetjes, kan helpen tegen liefdesverdriet en misschien zelfs depressies. Omdat verdriet een bepaald deel van de hersens (de insula) afremt en toetjes het juist stimuleren.
Maar: Ter Horst verricht onderzoek naar zulke toetjes in opdracht van Danone en Campina, dus misschien is dit belangenverstrengeling.
(De foto is van Ruben van Vliet)
Aan het eind van de avond was er een Late Night Talkshow van de Nacht van de Liefde, die gepresenteerd werd door Anneke Douma en mij. Anneke had ooit verteld dat ze wel een talkshow zou willen, maar daar was nog nooit iemand op ingegaan. Dit was een mooie gelegenheid.
We zaten samen op de bank, met de gast tussen ons in, en dronken er een biertje bij. Het werkte goed, vond ik zelf, lekker rumoerig en rommelig. Jan Drost, schrijver van Het Romantisch Misverstand, die op de foto tussen ons in zit, was eerst nog wat zenuwachtig: ,,Wat gaan jullie vragen dan?", wilde hij steeds weten. Maar dat zeiden we niet, ook omdat we dat zelf nog niet precies wisten.
Bijna hadden we, ik kan het nu wel verklappen, iemand zo ver dat hij tijdens onze talkshow een aanzoek aan zijn vriendin zou doen. ,,We hebben het er al lang over gehad", had hij ons verteld. ,,Maar ik heb nog nooit echt een aanzoek gedaan." We hebben een tijd op hem ingepraat, maar hij zag er toch maar vanaf. En op zo'n Nacht van de Liefde moet het natuurlijk wel van harte gaan.
(De foto is van Hans Jellema)
