Hoogleraar organische chemie Ben Feringa was de speciale gast vorige week dinsdag in het tweede Cafe van de Kleine Wetenschap in het Oranje Bierhuis, waar ik spreekstalmeester ben.
Hij had het over nanowetenschap, als de enthousiaste scheikundeleraar die ik zelf helaas nooit heb gehad. Als boerenzoon in Barger Compascuum was hij al gefascineerd in het proces dat uit een klein zaadje een complete plant kon ontstaan, door organismen die eigenlijk kleine machientjes zijn.
Zijn vrouw komt ook van de boerderij maar dan in Kubaard. Ze zijn ooit getrouwd in Wommels, vertelde hij bij het etentje vooraf, op het gemeentehuis. Waar de burgemeester zelf hen trouwde en de speech in het Fries hield. Zodat de toen nog toekomstige mevrouw Feringa hem na een tijdje onderbrak en zei dat het toch echt in het Nederlands moest, ,,want anders weet hij straks niet waar hij 'ja' op zegt".
Op die cafes komen werkelijk allerhande mensen af. Tot en met een gezette man die me in de pauze een gedichtje gaf, dat hij had geschreven voor Feringa.
Ik kan het net niet helemaal meer ontcijferen. Er staat: 'Licht / Als bericht / Medisch gericht / Waarvoor de tumor zwicht / Heeft Ben Feringa toegelicht / en wij niet door een kwakzalver opgelicht'.
,,Want hij is geen kwakzalver", lichtte de man toe. ,,Hij is een echte geleerde!"
Echt of niet, de feestverpakking met bijzondere bieren die we als bedankje kregen, liet Feringa buiten het bierhuis al uit zijn vingers glippen, zodat de gueuzes over de straat spoten. Hij keek nogal beteuterd, dus ik heb hem die van mij maar gegeven.
De foto is van Jaap Spieker. Meer foto's staan hier)