Het is een vooroordeel, het zal niet kloppen en dit kan me zware discussies opleveren. Maar diep van binnen vermoed ik een wereld van agressie achter tatouages.
Niet voor niks zien ze er vaak grimmig uit, met veel wapens en bloed. Alleen de pijn van het aanbrengen al. Mensen nemen ze om er indrukwekkender uit te zien en glimlachen zelden als ze gefotografeerd worden.
Dat weet ik sinds de Buchmesse in Frankfurt helemaal, waar een paar stands gewijd waren aan boeken over tatouages.
Terwijl ik deze foto maakte, sprong de man rechts, met dat baardje, van zijn stoel, rende op me toe en zei: ,,Keine photo's!" Hij gaf een klap tegen mijn camera, waar ik een hekel aan heb, en staarde me met boze, opengesperde ogen recht aan.
,,Hau ab, Mann", zei ik. ,,Ich bin doch kein Krimineller."
Hij bleef Bokito-achtig staren, liep terug naar zijn stoeltje en bleef ook daar dreigend naar me kijken.
Je vraagt je af wat zo iemand op een boekenbeurs zoekt. De foto is verder niet bijzonder, maar ik deel hem graag met de hele wereld.