En daar zat onder een Coca-Colaparasol op het Olympisch terrein in Athene Maureen Long uit Portland, Oregon, als vrijwilligster bij de Special Olympics. Dat zijn sportwedstrijden voor verstandelijk gehandicapten.
Maureen had vorig jaar al aangekondigd dat ze naar Athene zou gaan, en omdat ze vindt dat Nederland en Athene praktisch naast elkaar liggen, kon ik ook best even komen. Ze is er met een gezin uit Knoxville, Tennessee: moeder Kathy en haar zoons Jake en Max, die alledrie ook vrijwilligers zijn.
Hier staat Maureen op de foto met (heel vaak) Eunice Kennedy Shriver, de zus van John F Kennedy. Als ze nog had geleefd (ze overleed in 2009) had ze de scheiding van haar dochter en Arnold Schwarzenegger kunnen meemaken. Zij stichtte de Special Olympics in 1968. Haar zoon Timothy is er nu de baas van.
Maureen, begin tachtig, is altijd met honderd dingen tegelijk bezig. Haar tas is een soort grabbelton, waar de hele dag dingen uit moeten worden gehaald of in worden gestopt: van credit cards tot kassabonnen waar ze iets op heeft genoteerd dat haar van belang lijkt.
Ze toonde me de naam Kaleshov, die ze tussen allerlei andere zaken had genoteerd in een met elastiek bijeengehouden boekje.
,,Dit is een vrouw uit Israel, die ik heb ontmoet'', legde ze uit. ,,Ik heb haar een shirt beloofd, dat ga ik ruilen tegen een shirt van haar. Kom, we gaan naar het zwembad.''
,,Is zij daar dan?'', vroeg ik.
,,Haar zoon is deelnemer aan het zwemmen'', zei Maureen. Maar of de jonge Kaleshov op dat moment zou moeten zwemmen wist ze niet, want ze had geen rooster van de wedstrijden.
Even later zaten we er hoog op de tribune.
,,Goed opletten op mensen uit Israel'', instrueerde Maureen.
De tribune (niet zo heel vol) leek vooral gevuld met vlagzwaaiende Britten, maar bij wat beter kijken vielen een stuk of zes witte T-shirts op de voorste rij op, met Israel op de rug.
Maureen trok een in plastic verpakt poloshirt uit haar tas en stuurde me omlaag. ,,Kaleshov is a big woman'', zei ze.
,,Kent u Kaleshov?'', vroeg ik de eerste man van het rijtje Israëliërs. ,,Kaleshov!'' riep hij meteen, en de anderen begonnen dat ook te roepen. ,,Kaleshov!''
En verdomd, ze zat daar inderdaad. Ze was helemaal niet zo big. Ook zij had een in plastic verpakt shirt in de tas. We zwaaiden naar Maureen en ruilden de shirts. Even later moest zoon Kaleshov zwemmen en hij won ook nog.
,,Dat was toevallig'', zei ik, toen ik weer boven was.
,,I guess everything happens for a reason'', zei Maureen.
