FABS betekent Frysk Arno Brok Selskip. Het is eind vorig jaar opgericht toen bekend werd dat Arno Brok (oud-wethouder Leeuwarden, oud-burgemeester Sneek) als burgemeester naar Dordrecht zou vertrekken.
Bij de oprichting waren er weethoeveel belangstellenden, maar als het erop aankomt om rond de honderdste dag dat Brok burgemeester van Dordrecht is naar die stad af te reizen, dan is het ineens andere koek. Dan zijn agenda's vol, kinderen ziek, wekkers stuk, bruggen open. Dan is het uit het oog, uit het hart.
,,Oh heden'', stamelde Brok, toen hij het stadhuis uitliep om te zien uit wie het FABS uiteindelijk bestond. ,,Ik hie tocht, it sil wol hielendal net trochgean.''
Waarna hij uitbarstte in knuffels en intense handdrukken met beide handen tegelijk.
Op deze foto staan we (de fotograaf uitgezonderd) voor een kunstwerk halverwege de route van het station naar het stadhuis, van glimmende metalen kogels. Verderop in de stad troffen we een kunstwerk van aanelkaar gelaste aanrechten.
Voor Brok, even later in een zinderende, Friestalige speech omschreven als een ,,Dijkstal-liberaal met Machiavelliaanse trekjes'', waren er tal van geschenken. Zoals een Unox-muts voor tijdens Elfstedentochten, verschillende boeken, een dvd van Hendrik ten Hoeve, een bord met Bûter, brea en griene tsiis. Wa't dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries en een ingelijste kindertekening van een voetballer in blauw en geel.
,,Dat is Cambuur, dat sjoch ik sa'', zei Brok.
Dordrecht staat op een veenmoeras dat door Friezen is ontgonnen, dus we waren op de goede plek. Tegenwoordig dient het geregeld als filmdecor, wist de burgemeester ons tijdens een stadswandeling te vertellen, Alva had er een kantoor, in de stad werd het initiatief genomen de bijbel met overheidssubsidie in het Nederlands te vertalen, de gebroeders De Witt zijn er geboren, net als de huidige burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone.
De stedenruil die we Brok dadelijk voorstelden, wees hij glimlachend maar resoluut van de hand. Ook een voorstel om dan tenminste Commissaris van de Koningin te worden bezweek op zijn onverbiddelijke glimlach. Al sluit hij een terugkeer naar Friesland niet uit.
Wandschilderingen in de trouwzaal van het stadhuis, die ons aan Noord-Korea deden denken, maken duidelijk dat dit een stad is waar harde werkers wonen.
Op nog zo'n leerzame wandplaat staat de Elisabethvloed van 1421, die van de stad een eiland maakte. Daarop steken mensen wanhopig hun armen uit naar een baby die in een wiegje door de golven wordt meegesleurd. Hongerige meeuwen vliegen eromheen. Op talloze trouwfoto's van Dordrechtenaren moet dus op de achtergrond een verdrinkende baby te zien zijn.
Tijdens de rondvaart door Dordt voeren we langs hotel Bellevue Groothoofd, waar een reusachtige Friese vlag wapperde.
Op een ruim balkon stonden mensen met sigaretten en glazen wijn, die ik toeriep:
,,Waarom hangt de Friese vlag uit?''
,,Dit is een gemengd Fries-Hollandse bruiloft!'', riep een man terug.
,,Waar zijn die Friezen?'', riep ik.
,,Die roken niet'', zei de man.
Net voor we de bocht omgingen verscheen een jongeman op het balkon, die dadelijk herkende welke grootheid er in deze open rondvaartboot zat.
,,Hallo burgemeester!'', riep hij trots. ,,Ik heb een Friese vrouw getrouwd!''
Op dat moment beseften wij, dat het met Dordrecht en deze burgemeester wel goed komt.
(Hier zijn nog wat foto's. Op het kleine 'play'-icoontje drukken in die zwarte omlijsting, dan komen ze voorbij, en anders hier)
