Vanmiddag tussen twee films op het Rotterdams festival door zat een Britse vrouw naast me, laptop opengeklapt, met op het toetsenbord een plat doosje met van die beige make-up en een kwastje om het aan te brengen.
Dat kwastje hield ze met een hand vast, met haar andere drukte ze haar iPhone (anders was het een Blackberry of zo'n android, die zijn hier erg, erg populair) tegen haar oor, want ze zat te bellen en nu en dan op haar computer te kijken of een aantekening te maken op haar festivalcatalogus.
Ze zag dat ik naar haar keer (ik twitterde het zelfs) en toen ze haar telefoon had neergelegd zei ze in zeer Brits Engels dat zij wel heel erg moest beantwoorden aan het cliche van de Britse vrouw. ,,Het was vannacht vijf uur voor ik in bed belandde'', zei ze, ,,daarom was mijn gezicht nog niet ready.''
,,Nee hoor'', zei ik. ,,Ik vind het fascinerend als ik een vrouw zie multitasken.''
