,,We hadden nog veel raardere vragen'', zei Jantien zonet. Zij had, met Kirsten en Eva, een Wie Kent Asing Walthaus Het Best-Kwis in elkaar gedraaid voor mijn verjaardagsfeestje van gisteren. Omdat ik zo dol ben op stukjes en daarom mensen aan de kop zeur om toch vooral te gaan trouwen.
Het was met multiple-choice vragen die vanaf de trap gesteld werden, heen en weer lopende bezoekers (,,A is rechts van de slinger, B links'') en al.
Er waren makkelijke vragen (Asing zijn favoriete koekje) maar ook verraderlijke (de kleur van de vloerbedekking in zijn slaapkamer), die Olga nota bene fout had, terwijl zij al jaren roept dat het zo niet meer kan met die vloerbedekking. Wat op zich klopt. Er waren zelfs vragen die ik zelf niet eens zeker wist (Hoe houdt Asing zich een overvaller van het lijf)
Het ging best snel, het afvallen, zodat er al spoedig nog maar drie mensen over waren, alledrie dames.
Van wie Trijntje won. Een soort dinercheque, als ik het goed heb, voor een etentje met mij. Wie het betaalt stond er niet bij. Misschien was het doorgestoken kaart, met stukjes weet je dat nooit.
,,We hadden bijvoorbeeld ook de vraag'', zei Jantien, ,,Wat is het raarste dat Asing ooit in zijn nek heeft gehad.''
Voor de conversatie op het feest was dat ongetwijfeld een goeie geweest, maar die was zo ook al in orde.
Omdat iedereen dit weblog leest: bedankt allemaal. Je vous aime tous. En de goede antwoorden weten jullie al, dus die hoeven er hier niet bij.
