De Nederlandse film
Bij een sneak preview in de bioscoop weet je niet wat voor film je zult gaan zien, alleen dat het er eentje is die nog in premiere moet gaan.
Zonet was het 'Zomerhitte', naar het Boekenweekgeschenk van Jan Wolkers van een paar jaar geleden, geregisseerd door Monique van de Ven.
,,Oh my god!'', riep iemand achterin de zaal heel luid toen de titel in beeld verscheen. Want de Nederlandse film is in het algemeen niet de favoriet van het sneakpubliek.
Nog heftiger was de reactie pal voor me, waar vier mensen opstonden - de namen van de acteurs waren nog niet eens in beeld - en de zaal verlieten.
Op het doek reed een auto door een heuvelachtig woestijnlandschap. Afghanistan, stond er. Verderop in de zaal, zag ik in de schemer, schuifelde nog een stel naar buiten.
Misschien waren die bezoekers gewoon niet lekker, misschien hadden ze een vooroordeel tegen de Nederlandse film. Hoe dan ook, als ze allemaal een minuut langer waren blijven zitten, hadden ze een vrachtwagen zien ontploffen.
(Of de vertrekkers gelijk hadden hou ik nog even voor me, lees volgende week de krant maar)