Vannacht zou ik slapen in de grote houten ton die sinds gisteren voor boekhandel Van der Velde staat. Overdag zit filosoof Eric Hoekstra daar in op een verschoten vloerkleed, in het kader van de maand van de filosofie. Hij houdt wijsgerige gesprekken met wie dat maar wil.
Omdat hij er toch niet in slaapt, had ik gevraagd of ik daar dan een keer mocht overnachten. Liefst op zaterdag, want dan is er het meeste kabaal op de Nieuwestad. Ik heb ook wel eens op de achterbank van mijn peugeot 205 geslapen, dan lukt zo'n wijnvat ook. Ik kreeg de reservesleutel: 's nachts zit er een hangslot op het deurtje.
Zojuist liep ik met slaapzak en kussen naar de Nieuwestad, waar het lekker druk was met uitgaanspubliek. Voor Noa (vroeger het Vat) stond een rij.
Maar het wijnvat kwam ik niet in. Het deurtje was naar binnen getrapt, het zat als het ware klem in zijn eigen sponning, een van de hengsels was afgeknapt en het lipje met het hangslot hing er los bij. Het hangslot zelf was het enige dat nog vast zat, zeg maar.
Na een paar vergeefse pogingen om achter het telefoonnummer van Eric Hoekstra te komen hield ik twee passerende agenten staande. Ik wees hen op het kapotte deurtje.
,,Wat is dit voor ton, dan?'', wilde de agent weten.
,,Daar zit overdag een filosoof in om antwoord te geven op levensvragen'', legde ik uit. ,,En deze nacht zou ik erin slapen.''
,,Oh net als die oude Griek'', zei de agent, die het verder niet vreemd leek te vinden.
,,Diogenes'', zei ik.
,,We zullen het een beetje in de gaten houden'', beloofde de agent, die het ook meteen door een in zijn jasje verstopte walkietalkie doorgaf aan iemand.
,,Een ton voor de boekhandel Van der Velde waar overdag een filosoof in zit'', hoorde ik hem zeggen. ,,Die geeft antwoord op levensvragen. Maar niet die van jou denk ik.''
