zondag 19 november 2006

There's been a terrible accident!



Kent u die mop van Asing en Rik die dit weekeind naar Gent zouden rijden?
Ze gingen wel, maar ze haalden het niet, want de auto vloog onderweg in brand.



1. Naar Gent

Dat zit zo. Ik zou met Rik - de zoon van Anne en Christien - naar de grote Stanley Kubrick-tentoonstelling in Gent. Ik had hem vorig jaar in Berlijn al gezien, maar ik wilde best nog een keer. Rik heeft tijdens een studiejaar in Boston (gulle ouders) Kubrick ontdekt en zoiets moet je aanmoedigen.

,,Je mag mijn auto wel mee'', zei Christien zaterdagavond, voor we vanuit Drachten vertrokken. Maar dat is mijn eer te na. Ik ben heel content met mijn Peugeot 309, drie jaar geleden gekocht bij Hans Peugeot in Assen voor 700 euro, en elk jaar weer door de APK goedgekeurd.

Op de E19 van de Belgische grens naar Antwerpen was er iets raars. Een ratelend geluid. Rik reed en keek me aan. ,,Hij maakt wel vaker geluid'', zei ik.

Maar toen kwam er een harde knal, als van een klapband. Rik zette de auto op de vluchtstrook. De banden waren allemaal nog heel. Wel kwam er rook uit de grille.

Ik opende de motorkap en dacht: hee, er zit een oranje lamp in de motor. Pas na een paar seconden had ik door dat het geen lamp was, maar een flakkerend vuurtje.

,,Rik'', zei ik. ,,Pak even een fles mineraalwater, want de motor staat in brand.''

Hij hoorde het niet dadelijk, maar toen ging al onze Spa eroverheen. Het bleef nog een tijd roken.


Toen Rik Christien belde, kreeg ze de slappe lach.



2. Belastingparadijs Brasschaat

,,Binnen een uur komt er iemand bij u van de SEB'', zei de telefoniste van de ANWB. Of ze zei SBE, of BSE.

Dat duurde langer en het was heel koud. Na ongeveer anderhalf uur, onze alarmlichten knipperden steeds zwakker, dook een takelwagentje op van de depannage.

,,Start hem eens'', zei de man. Maar de accu was leeg. Hij zette er stroom op, en toen ik startte vlogen de vonken in het rond.



,,Ik denk dat de bedrading gesmolten is'', analyseerde hij. Hij wees me erop, dat het ook anders had kunnen lopen, want de benzineleiding loopt pal over waar het gebrand had.




De Peugeot werd op de takelwagen gehesen en hij zette ons met zijn lekkere warme auto af bij Van der Valkmotel Dennenhof in Brasschaat. Dat is het plaatsje waar al die rijke oude Nederlanders wonen die geen belasting willen betalen.



,,Die zijn er nog steeds'', vertelde de garagehouder. ,,Maar het worden er wel minder, want ze gaan nu meer naar Duitsland.''



3. Heel keurig

Motel Dennenhof leek leeg, maar dat was het niet, want vanaf de eerste verdieping klonk feestgedruis, met Borsato en veel gestamp. Af en toe liep een dronken Belg het gebouw uit, ondersteund door anderen.

Het enige dat vrijwel leeg was, was de hotelbar. Daar zat de eigenaar (denk ik) grote kruiswoordraadsels in te vullen. Zuchtend schreef bij ons in voor kamer 5. Ik vroeg er een bon bij, want de ANWB (geweldige club is dat) betaalt het allemaal terug.



,,Mijn moeder zou zeggen: heel keurig'', zei Rik, nadat hij op kamer 5 de douche had geinspecteerd. Moeders zijn allemaal hetzelfde, want dat zou de mijne ook zeggen.



4.BMW

Om negen uur 's ochtends belde de dame van de ANWB.

,,Denkt u dat uw auto nog te repareren is?'', vroeg ze. Dat lijkt me de moeite niet meer zei ik en dat bleek zij ook te denken. Hij wordt teruggesleept naar Nederland, want dat moet. Of naar de eerste de beste sloperij over de grens, of naar de garage van Hans Peugeot. ,,Maar dat hoef u niet meteen te beslissen.´´

Ze had ook al rondgebeld naar autoverhuurbedrijven, maar die waren allemaal dicht op zondag. ,,U heeft er niet toevallig een gezien, waar u nu bent?''

De enige kans was nog het vliegveld in Antwerpen, waar ook autoverhuurders zitten. Dan moesten we daar maar met een taxi naartoe, zei ze. En of er ook een voorkeur voor een bepaalde auto was.

,,Dat kan me niet schelen'', zei ik.

,,Je had BMW moeten zeggen'', riep Rik vanonder zijn dekbed.

Het maakte niet uit. Ook op het vliegveld was niks te krijgen. De beste optie was, om de trein te nemen naar huis, als we tenminste op zondagavond weer thuis wilden zijn.


5. Terrible accident



Onder de douche schoot me een scene te binnen uit 'A clockwork orange' van Stanley Kubrick. Alex en zijn bende bellen aan bij een keurig huis, met de smoes: ,,There's been a terrible accident!''

,,We hadden hier in Brasschaat bij rijke Nederlanders moeten aanbellen'', zei ik even later tegen Rik. ,,Zeggen dat we een vreselijk ongeluk hebben gehad. En dan trekken we de boekenkast omver, we schoppen de man kreupel en we verkrachten de vrouw zo dat ze in het ziekenhuis overlijdt!''

Grof he? Maar Rik kon de verwijzing meteen plaatsen. Filmfans zijn nu eenmaal een beetje raar.



6. Geen Gent



Brasschaat ligt pal tegen Antwerpen aan, een leuke stad voor een verloren zondagmorgen.



Je kunt er over de vogeltjesmarkt wandelen en door een overdekte markthal met oude televisies, heel veel dvd's, zingende kerstversiering en schoenen voor 7,50 per paar. We kochten alleen een paraplu, want het regende.





Er is een kathedraal.



En recht ertegenover kun je wafels eten in restaurant De Gulzige Paap.

Maar een Stanley Kubricktentoonstelling hebben ze er niet. Dus binnenkort proberen we het nog een keer.