Taliban-dia´s

,,Je kunt het niet missen'', had Ellen al een paar keer over de telefoon gezegd. ,,Het is gewoon aan de weg naar Kubaard, de eerste boerderij rechts. Er hangen slingers in de struiken.''

Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want er zijn - dat wisten Ellen en ik niet - twee wegen die vanaf Wommels Kubaard in leiden. Pas nadat ik bij allerlei wildvreemde boeren het erf was opgereden kwam ik daar achter.



Bij de boerderij waar Jacco en Gryts een hip schuurfeest (entree: een fles wijn of een sixpack bier) gaven hing inderdaad versiering in de struiken, van dat spul waar je ook lichtgevende armbanden kunt maken (zoals op de foto van Gryts, hierboven).




Er waren dj´s - waaronder Jacco zelf, links - en twee bands waarvan eentje uit maar 1 muzikant bestond.



Die eenmansband volgde meteen na wat plaatjes van de Zangeres Zonder Naam, en barstte los in een boos lied vol ´Motherfucker´.



Op de muur werden nieuwtestamentische plaatjes geprojecteerd, zo van de zondagsschool. Tenslotte is Kubaard het dorp waar Jacob Noordmans vandaan komt, de oud-hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant die er nog wekelijks een christelijke overdenking in schrijft. Het Heinekenetiket had iemand op de muur geplakt.

De broer van Gryts (de boerderij is van haar ouders) nam ook een kijkje, met zijn maten met wie hij normaal bier drinkt in een caravan op het erf. Een van hen keek een tijd aandachtig naar de stichtende plaatjes. Tenslotte vroeg hij Jacco: ,,Waarom hebben jullie de hele tijd van die Taliban-dia´s?´´